1)داستانهای بزرگ،زندگیهای بزرگ رو نمی سازن...نمی خواد دنبال داستانهای بزرگ باشی...زندگی همون وقایع جزئیه ...
برقراری هماهنگی بین این وقایعه که مهمه....کاری که تو باید بکنی اینه که: اول ا رتباط بین وقایع رو درک کنی و بعد اونها رو به بهترین شکل در ارتباط با هم قرار بدی... یا بچینی!
طوری که از این چیده مان بهترین ترکیب و هارمونی رو بگیری
2)انسان در طی تاریخ پیشرفت کرده ولی تکامل پیدا نکرده....بله انسان همچنان سرگردان است حتی بیش از گذشته
3)ادبیات کمک می کنه افکاری که به صورت خام و نا پرورده از کنار ذهنمان عبور می کند را به دام بیندازیم....طوری که حتی گاهی
جمله ای رو که جایی می خونیم فکر می کنیم از خودمون بوده(ه اینو من قبلا نگفته بودم؟!!!!)
مثلا ادبیات نیچه کمک می کنه توجه کنیم که تحمل بی تحرکی ....بی عمل بودن ...چه بسا سخت تر از پویایی و تحرک کورکورانه و بی جهته.....برای فرار از هیاهوی سکوت خویش به تحرک پناه می بریم...
وقتی انگیزه ای نداریم خودمون رو به زور به چایی آویزون نکنیم...به خودمون فرصت بدیم...تا شاید بالاخره خودمون رو پیدا کنیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر