يادم نيست كجا بود.. يه جمله اي خوندم تو اين مايه ها كه:
" اگه كسي رو دوست داري و بهش نگي... ظلم بزرگي كردي در حقش..."
من حالا شك دارم ... اون ظلم رو به خودت كردي يا به ديگري؟! و يا به هر دو؟!
شايد هم اصلن گوينده حرف مفت زده باشد ... جداي از اينكه حرفش آدم را .. تو فكر مي برد!
در حالتِ کلی به نظرم حرفِ مفت زده! ولی در يک حالتِ خاص شايد حرف‌اش درست است و آن هنگامي ست که معشوق هم عاشقِ عاشق باشد و به او نگويد. البته همين هم محلِ شک و ترديد است ـ نظر به آن جمله‌یِ نيچه که: «اين که معشوق نيز به راستی عاشق را دوست دارد بايد عاشق را از طبعِ معشوق سرخورده کند»، که البته خودِ حرفِ نيچه هم کاملاً محلِ شک و ترديد است. لذا کلاً به هيچ نتيجه‌اي نمی‌رسيم!
پاسخحذفمي شه بعضي چيزا رو برا خود خودت حفظ كني....اين دوست داشتن بعدها برات مي شه اون آدم ...در شكل دلخواهت..درست زماني كه چيزي ديگه برات نمونده
پاسخحذفبه مينور:
پاسخحذفشايد گفتن باعث بشه فرد مقابلت هم نسبت به تو حتي علاقمند بشه... كه قبل از اين گفتن اصلا نميدونسته به اون فكر ميكردي!
حرف نيچه هم در مواردي كاربرد داره كه من بهش ميگم عشق تخيلي... از اون وقتهايي كه در جاي ديگري به دنبال زندگي هستي...! كه معشوق تازه وقتي برات مهم ميشه ازش بشنوي " نه"...
به اينانا:
بعضي وقتها اين دوست داشتن ها يه حسي رو زنده ميكنه كه برات عزيزه...!و گاهي اين حس مستقل از ايجاد كننده ي اون .. همچنان به حياتش در تو ادامه ميده!
تصور کن 2 عاشقی که هر دو عشقشان را از هم مخفی نگه داشتند...خوب به خودشون ظلم کرده اند دیگه...
پاسخحذف